Begin februari nam het coronavirus het nieuws over, ook op het werk werd het onderwerp van gesprek. Een collega van mij is altijd dol op feiten en het verspreiden van deze feiten. Zo vertelde hij dat er meer mensen overleden aan de griep dan aan het coronavirus, ook betroffen het vooral mensen ouder dan 80. Hoe konden wij op dat moment weten dat dit zo anders zou worden en wat een voor impact het heeft op Nederland en de rest van de wereld.

De voorbereidingen

Vlak voordat wij op vakantie gingen begon het coronavirus zich in Nederland te nestelen. Toen Ilse handdesinfectans wilde kopen kwam zij er al snel achter dat dit in geen enkele winkel meer te koop was. Na wat zoeken in huis kwamen we nog vijf half volle flesjes tegen. Mijn schoonmoeder kwam ook nog met een halve liter… genoeg om onze handen schoon te houden.

Op het werk wensten ze me een fijne vakantie en tja als ik dan niet terug kon komen in verband met het coronavirus kon ik ook indicaties stellen onder de palmboom. Ik zag mezelf al liggen onder een palmboom, er zijn ergere plekken dacht ik nog. Lachend wensten zij mij een fijne vakantie toe en ik hun sterkte met het coronavirus. Want dat wij zusters het druk krijgen de komende periode, dat staat buiten kijf!

Eenmaal op Schiphol zagen wij de eerste toeristen al met mondmaskers op lopen. Een hilarisch gezicht en al snel viel ons het ‘foutief’ gebruik van de mondmaskers op. De helft van de mondmaskers die wij zagen waren niet eens geschikt, het gros liep met ‘chirurgische maskers’. De enkeling die wel het juiste masker ophad, zaten continue met hun vingers er aan, deden hem af om vervolgens weer op te doen. Hierbij lagen enkele mondmaskers op de tafel, een bankje ga zo maar verder. Niet erg hygiënisch, grootte kans dat het virus vanaf de mondmasker op een tafel terecht komt. Dat de mondmaskers niet goed werden gebruikt en alleen maar meer risico met zich meebrengt, dat mogen duidelijk zijn!

In het vliegtuig bleven de mondmaskers ook op ieders gezicht, alleen niet tijdens het eten, want eten met een mondmasker op, tja dat gaat niet. Terwijl de eigenaar van de mondmasker aan het eten was, lag de mondmasker te ‘rusten’ op het inklapbare tafeltje welke aan de vliegtuigstoel zit. Heel hygiënisch. Je kan in elk geval zeggen dat je gedacht hebt aan je veiligheid. Na ruim 2x zes uur te hebben gevlogen kwamen we aan Sri Lanka…. Het begin van een wervelende reis….

Een korte update van onze laatste dagen voor vertrek.

Maandag 9 maart: Sigiriya

Op maandag 9 maart 2020 kwamen wij aan op het vliegveld, enkel een temperatuur controle en een vragenlijst over onze gezondheidstoestand is het enige wat in verband staat met het coronavirus.

Onze taxi brengt ons naar onze eerste stop: Sigiriya. De eerste paar dagen hebben wij genoten van ons verblijf in Sigiriya, zo bezochten wij onder andere Polonnaruwa. Het coronavirus bestond voor ons niet. We dachten er op bepaalde momenten aan omdat het in Nederland een hot item was en nog steeds is. Wc papier op, geen eten in de supermarkten en onze collega’s in de strijd tegen het virus. Wat een ellende.

We hadden onze ouders en naasten op het hart gedrukt om goed te zorgen voor zichzelf en het coronavirus op afstand te houden. Zelf waren we druk bezig met onze vakantie en maakten we plannen van wat we allemaal nog wilden zien. Na een paar dagen reisden we vanuit Sigiriya door naar Kandy.

Kandy

Tijdens ons verblijf in Kandy werd het duidelijk dat er geen Nederlanders meer toegelaten werden tot Sri Lanka. Dit naar aanleiding van het besluit van de Srilankaanse overheid, vanaf 15 maart 2020 rond middernacht waren er geen Nederlanders meer welkom. Wie wel nog wilde inreizen, wordt 14 dagen in quarantaine gezet.

Wat een geluk dachten wij nog, we zijn net op tijd. Het verhaal over dat je in quarantaine wordt gezet is overigens daadwerkelijk zo, het is geen broodje aap. Zo was er een reiziger zo ijverig om toch perse af te reizen naar Sri Lanka.

Bij aankomst stond het ontvangst comité, bestaande uit enkele soldaten en mannen in witte pakken hem op te wachten. Op naar de quarantaine. Iets wat je naar mijn idee toch niet wil mee maken.

Toen wij Kandy verlieten om naar Ella te reizen, vertelde de hotelmanager dat wij één van de laatste klanten waren. Hij had nog een paar boekingen staan, hij verwachtte niet dat er veel boekingen bij zou komen, daar er nauwelijks nog toeristen werden toegelaten tot Sri Lanka.

Zaterdag 14 maart: Ella

Op zaterdag 14 maart komen we aan in Ella.  We genieten nog van de avond en realiseren ons totaal (nog) niet hoe Sri Lanka in de greep raakt van het coronavirus. Wij hebben een ontspannen eerste avond gehad, we maakten nog plannen. We hadden erg veel zin in de safari in Yala. Nog dezelfde avond kregen wij een whatsapp bericht dat de nationale parken dicht gingen.

Via een facebook groep kwamen er steeds meer berichten dat hotels hun deuren zouden sluiten voor toeristen. Het reisadvies ging van geel naar oranje, het wordt aangeraden om enkel nog noodzakelijke reizen af te leggen. Het coronavirus begon langzaam om zich heen te grijpen.

Het voelde voor ons niet meer prettig, we merkten aan alles dat wij als toerist niet meer welkom waren. Wat moet je in een land als je eigenlijk ook (bijna) niks meer kunt doen.

Na veel wikken en wegen en een overheersend onderbuik gevoel, was dit voor ons het moment om onze spullen te pakken en zodra het kon terug te keren naar Nederland.

Zondag 15 maart: Negombo

De volgende dag op zondag 15 maart, gingen we vanuit Ella per taxi naar Negombo, een rit van 6 à 7 uur. De taxichauffeur was nog in een zeer goede bui en wilde ons onderweg ook nog van alles laten zien. Heel veel behoeften hadden wij hier niet aan.

Tijdens onze taxirit waren wij op internet op zoek naar een hotel, al snel vonden we een geweldig hotel met zwembad. Eenmaal in Negombo aangekomen, werden wij niet gastvrij ontvangen.

Het hotel was niet blij met onze komst, het liefst wilden ze dat wij gelijk afrekende, dit werd tot 2 maal toe gevraagd. Ook gaven ze aan dat zodra ze de opdracht kregen van de overheid om te sluiten, ze dit zouden doen. Nadat we die avond terug kwamen van het avondeten, werd ons duidelijk verteld dat we morgen moesten uitchecken en niet meer welkom waren. Daar sta je dan na 7 uur gereisd te hebben, met lichtelijke paniek in je buik, op zoek naar een oplossing om zo snel mogelijk weg te gaan. Helaas ben je niet meer welkom en moet je weg. Al snel vonden wij een ander hotel die ons graag als gast had!

Op zoek naar een vliegticket

Met deze boodschap en ons onderbuik gevoel vonden wij een ticket terug naar Nederland. Dit ging niet zonder slag en stoot, WiFi in het hotel was overbelast, uiteindelijk hebben wij via onze Nederlandse simkaart toegang gekregen op het internet. Binnen 5 minuten was de ticket geboekt.  

Daadwerkelijk onze ticket omboeken lukte niet meer, Qatar was niet te bereiken, via hun website vond ik ook geen mogelijkheid om het ticket om te boeken. Ik had ook weinig behoefte om het af te wachten en hiermee het risico nemen om de tickets mis te lopen. Dus we besloten om de ticket ‘gewoon’ te boeken. We hadden een ticket! Een grootte opluchting voor ons en onze familie en vrienden.  

Vliegticket in tha pocket….

Na een onrustige nacht, zaten we in alle vroegte aan het ontbijt. Een enkeling van het hotel personeel liep met een mondmasker, de meeste echter niet. Totdat de big boss verscheen en het personeel werd aangesproken en gesommeerd om een mondmasker te dragen. Ook

Vriendelijk werden wij verzocht het hotel te verlaten, want ze gingen dicht in verband met  het coronavirus. Ook reed er een tuktuk met een speaker op het dak om te vertellen dat je zoveel mogelijk binnen moest blijven in verband met het coronavirus. Een surrealistisch moment in een nog vreemde tijd.

Gelukkig werden we in een ander hotel verwelkomt. We waren hier meer dan welkom en ze gaven aan dat wij konden blijven totdat wij zouden vertrekken terug naar huis.

Maandag 16 maart: Sfeer wordt grimmiger

In Negombo werd het ons duidelijk dat ook Sri Lanka steeds meer maatregel treft om het coronavirus in te dammen. Maatregelen die noodzakelijk zijn, maar je merkt dat het steeds rustiger wordt. Zowel op de stranden als in de restaurants.

We voelden ons op de meeste plekken (nog steeds) welkom. In gesprek met vele winkeliers word ons duidelijk dat ook het coronavirus de economie hard zal raken. Want de belangrijkste bron va inkomsten voor deze mensen zijn toch wat ze verdienen aan het toerisme. Na de aanslagen van vorig jaar, is het toerisme en dus de inkomsten in Sri Lanka net opgekrabbeld.

Dinsdag 17 maart: nog één dag voor vertrek

Midden in de nacht word ik wakker om even naar het toilet te gaan. Zoals gebruikelijk pak ik even mijn telefoon, check nog even de facebookgroep over Sri Lanka en wat ik lees zorg ervoor dat ik gelijk wakker ben. Vanuit de Sri Lankaanse overheid komt de vraag/bevel dat elke toerist die tussen 1 en 15 maart is ingereisd zich moet melden bij de politie. Indien je dit niet doet heeft dit consequenties. Ook zie ik op het internet diverse plaatjes circuleren van ‘quarantaine huizen’.

Dit bericht geeft me de kriebels. Ilse en ik zijn op 9 maart in Sri Lanka aangekomen, nog geen 14 dagen dus. 14 Dagen is de maatstaf die wordt aangehouden bij de quarantaine duur.

We moeten nog ruim 24 uur ‘uitzingen’ om te boarden.

Na nog even ingedommeld te zijn, bel ik in de vroege ochtend op naar Qatar, om te verifiëren of onze vlucht vertrekt. De beste mevrouw aan de andere kant van de lijn zal deze vragen elke 5 minuten wel krijgen. Ze houdt het zakelijk en geeft aan dat de vlucht zal vertrekken volgens schema. Wat een opluchting!!

We besluiten om ons niet te melden bij de politie. Zeker omdat de ambassade van Nederland niet op de hoogte is van dit besluit. Heel eerlijk komt dit ons goed uit, want we voelen er niet veel voor om ons te melden. We willen niks tussen ons en de vlucht in laten komen.

In de namiddag drinken we nog een drankje met enkele Denen. Zij vertellen ons dat zij meer ‘horror’ verhalen hebben gehoord van andere reizigers. Een stel wilde zich inchecken in een guesthouse in een dorp. Voordat ze het wisten stond het hele dorp om hen heen. De eigenaar van de guesthouse werd bedreigd, de dorpelingen wilde duidelijk deze gasten niet in hun dorp. Gelukkig zijn er veel Sri Lankeese die open staan van toeristen. Toch werd maar weer eens duidelijk dat de sfeer grimmiger word.

Woensdag 18 maart: met zwetende oksel naar door de douane

Dinsdag rond 23:30 uur schieten we in de taxi, op weg naar het vliegveld. We vinden het erg spannend, wat als er iemand kijkt naar het feit dat wij nog geen 14 dagen in Sri Lanka zijn?

Op het vliegveld wordt onze bagage enkele keren gecontroleerd. Ook lopen we op bepaalde punten door een ‘warmte’ controle. Hiermee hopen ze mensen er uit te pikken welke verhoging hebben, en dus mogelijk drager zijn van het Coronavirus. Ook is het leger in grote getalen aanwezig op het vliegveld.

We komen met weinig moeite door alle controles heen, ook wordt er niet gekeken of iets gezegd over het feit dat wij korter dan 14 dagen in Sri Lanka zijn. Met een grote zucht van opluchting wachten wij bij de gate.

Op hetzelfde moment land er een vliegtuig uit Europa. Er staan genoeg mannen in witte pakken om potentiele Corona patiënten in quarantaine te brengen. Wat ben ik blij dat we hier weg gaan!!

Na een voorspoedige vlucht komen we aan in Nederland. We worden overspoeld door geïnteresseerde en lieve berichten van collega’s, vrienden en familie. Wat een verbondenheid!

Foto is van 19 maart, de dag ervoor liepen wij hier. Personeel zorgt ervoor dat alles goed gedesinfecteerd wordt. Sri Lanka neemt goede maatregelen om corona te bestrijden!

Donderdag 19 maart: het coronavirus in Sri Lanka

Na een geweldige nachtrust en opgelucht gevoel, verward en gedesillusioneerd worden we wakker. Op de facebook groepen lees ik berichten van reizigers die zich nog in Sri Lanka bevinden. Ze schrijven dat zij zich op 17 maart hebben gemeld bij de politie en de dag erna bezoek hebben gekregen van de politie. Hierbij werden ze medisch gecheckt, men moest in quarantaine blijven tot het moment waarop ze 14 dagen in Sri Lanka verbleven. De hotel/hostel mocht niet worden verlaten. Ik lees nog steeds berichten over reizigers die geen andere ticket kunnen boeken, dat de kosten drie keer over de kop gaan.

Nederlandse Ambassade

De Nederlandse Ambassade kan verder weinig doen voor de reizigers. De communicatie vanuit hun vind ik ronduit slecht. Ik had me geregistreerd en aangegeven dat ik via de mail op de hoogte gehouden wilden worden. Ik heb nog geen mail gehad. De beslissingen die we hebben moeten maken tijdens onze reis, hebben we kunnen maken aan de hand van de informatie op facebook groepen.

Situatie nu in Sri Lanka

In Sri Lanka zijn inmiddels binnen 5 dagen tijd 50 mensen besmet geraakt met het coronavirus. Ook hier lijkt het corona snel om zich heen te verspreiden. Voor bepaalde plaatsen is er een avondklok ingesteld. Ik ben ontzettend opgelucht dat wij op tijds zijn teruggekomen. Dit blog is ook zeker niet bedoeld om te klagen, want er zijn genoeg mensen die het zwaarder hebben. Wel is het voor ons een realistische kijk geweest op ons avontuur door Sri Lanka.

Nu op naar een Corona vrije wereld!

achtervolgd door het coronavirus in sri lanka